Poğaça

bazısı illa ki konuşacak, bazıları ise illa ki susacak…
bir duvar dibi gerekir çoğu zaman kusacak
belki bir çalı kenarı…
bazı gözler çalar kenarlarını kelimelerin
yapyaşlı bir ağaç kovuğu gibi
derin
yine de dalgalı ve genç
hemen atlansa bile çok geç
hemenden de hemen atlanmalı ağaç kovuklarına
kopuklarından kaçarak hayatın
siz yine bu seferlik
sözlerimi gözlerle karşılamayın…

Yol

Ağaçlar kırmızı

Böcekler küskün gün batımında

Kelimeler, kelimeler uzun, kelimeler uzun uzadıya

Kapı önüne park etmiş kediler

Parlamayan gözleri anlatıyor, uzun, uzunca

Bıdık

Kuşlar da ağlasın artık

Ben çıkayım kerevetine

Gündüz düşer ağaçlardan elmalar

Gece kopartılır

Sevişirken günah olsun diye